Արծիվ և նետ
Արծիւն երթայր յերկինս, եւ հարին զնա նետիւ: Եւ նա զարմացաւ, թէ ո՞վ զայս արար: Հայեցաւ եւ ետես զնետն` զփետուրն իւր եւ ասէ.— Վա՛յ ինձ, զի յինէն է պատճառ սպանման իմոյ:
Արծիւն երթայր յերկինս, եւ հարին զնա նետիւ: Եւ նա զարմացաւ, թէ ո՞վ զայս արար: Հայեցաւ եւ ետես զնետն` զփետուրն իւր եւ ասէ.— Վա՛յ ինձ, զի յինէն է պատճառ սպանման իմոյ:
Արծիվը և նետը (աշխարհաբար)
Արծիվը թռչում էր երկնքով, և նրան նետ խփեց։ Նա զարմացավ, թե ո՞վ սա արեց։ Նայեց և տեսավ, որ նետն իր փետուրից է և ասաց․ «Վայ ինձ, ես եմ պատճառը իմ սպանության»։
Արծիվը թռչում էր երկնքով, և նրան նետ խփեց։ Նա զարմացավ, թե ո՞վ սա արեց։ Նայեց և տեսավ, որ նետն իր փետուրից է և ասաց․ «Վայ ինձ, ես եմ պատճառը իմ սպանության»։
Մարդու ձեռքում ընկած փետուրը կարող էր դառնալ օգտակար կամ վնասակար իր՝ գրիչ կամ նետ։ Առաջինը կարող էր արարել, իսկ երկրորդը ոչնչացնել։ Մարդն ընտրեց երկրորդը։
Մարդն է որոշում իրեն ընձեռած հնարավորությունները օգտագործել ի շահ բարու, թե չարի։ Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչպիսի մարդու ձեռքում են հայտնվում այդ հնարավորությունները։
Մարդն է որոշում իրեն ընձեռած հնարավորությունները օգտագործել ի շահ բարու, թե չարի։ Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչպիսի մարդու ձեռքում են հայտնվում այդ հնարավորությունները։
Որսորդը եւ կաքավը
Որսորդն կալաւ կաքաւ մի եւ կամէր զենուլ: Եւ ասէ կաքաւն.— Մի՛ սպանանէր զիս, զի ես խաբեցից զբազում կաքաւս ու ածից յականատս քոԵւ ասէ որսորդն— Այժմ ստուգիւ մեռցիս ի ձեռաց իմոց, զի զսիրելիս եւ զազգականս քո մատնես ի մահ:
Որսորդն կալաւ կաքաւ մի եւ կամէր զենուլ: Եւ ասէ կաքաւն.— Մի՛ սպանանէր զիս, զի ես խաբեցից զբազում կաքաւս ու ածից յականատս քոԵւ ասէ որսորդն— Այժմ ստուգիւ մեռցիս ի ձեռաց իմոց, զի զսիրելիս եւ զազգականս քո մատնես ի մահ:
Որսորդը և կաքավը (աշխարհաբար)
Որսորդը բռնեց մի կաքավ և ցանկացավ մորթել։ Կաքավն ասաց․ «Մի՛ սպանիր ինձ, և ես կխաբեմ բազում կաքավների և կբերեմ քո մոտ»։ Եվ որսորդն ասաց․ «Այժմ հաստատ կմեռնես իմ ձեռքում, քանի որ տանում ես սիրելիներիդ և ազգականներիդ դեպի մահ»։
Որսորդը բռնեց մի կաքավ և ցանկացավ մորթել։ Կաքավն ասաց․ «Մի՛ սպանիր ինձ, և ես կխաբեմ բազում կաքավների և կբերեմ քո մոտ»։ Եվ որսորդն ասաց․ «Այժմ հաստատ կմեռնես իմ ձեռքում, քանի որ տանում ես սիրելիներիդ և ազգականներիդ դեպի մահ»։
Չի կարելի մյուսներին վտանգի ենթարկել՝ սեփական կաշին փրկելու համար։
Կտակ գանձի համար
Իմաստասէր ոմն աղքատ ունէր ծոյլ որդիս եւ ի ժամ մահուն կոչեաց զորդիսն եւ ասէ.— Ո՛վ որդեակք, բազում գանձ կայ պահեալ ի հարցն իմոց յայգին մեր, իսկ զտեղին ոչ ցուցանեմ ձեզ, այլ որ աշխատի ևւ խորագոյն փորէ, նա գտանէ զգանձն:Եւ յետ մահուն հօրն, սկսան որդիքն ջանալ մեծաւ աշխատութեամբ եւ խորագոյն վարէին, եւ ամէն մէկ իւրն ջանայր, զի ինքն գտցէ զգանձն:Եւ սկսաւ այգին աճիլ եւ զօրանալ եւ ետ բազում պտուղ եւ ելից զնոսա գանձիւ:
Իմաստասէր ոմն աղքատ ունէր ծոյլ որդիս եւ ի ժամ մահուն կոչեաց զորդիսն եւ ասէ.— Ո՛վ որդեակք, բազում գանձ կայ պահեալ ի հարցն իմոց յայգին մեր, իսկ զտեղին ոչ ցուցանեմ ձեզ, այլ որ աշխատի ևւ խորագոյն փորէ, նա գտանէ զգանձն:Եւ յետ մահուն հօրն, սկսան որդիքն ջանալ մեծաւ աշխատութեամբ եւ խորագոյն վարէին, եւ ամէն մէկ իւրն ջանայր, զի ինքն գտցէ զգանձն:Եւ սկսաւ այգին աճիլ եւ զօրանալ եւ ետ բազում պտուղ եւ ելից զնոսա գանձիւ:
Կտակ գանձի համար (աշխարհաբար)
Մի իմաստուն աղքատ ուներ ծույլ որդիներ։ Մահվան ժամին կանչեց որդիներին և ասաց․ «Որդինե՛ր, բազում գանձ կա պահած մեր հայրերի կողմից մեր այգում։ Տեղը ցույց չեմ տա․ ով աշխատի և ավելի խորը փորի, կգտնի գանձը»։ Հոր մահից հետո որդիները սկսեցին ջանասիրաբար աշխատել և վարել․ ամեն մեկն աշխատում էր, որպեսզի ինքը գտնի գանձը։ Եվ այգին սկսեց աճել և հզորանալ, և տվեց բազում պտուղներ ու լցրեց նրանց գանձով։
Մի իմաստուն աղքատ ուներ ծույլ որդիներ։ Մահվան ժամին կանչեց որդիներին և ասաց․ «Որդինե՛ր, բազում գանձ կա պահած մեր հայրերի կողմից մեր այգում։ Տեղը ցույց չեմ տա․ ով աշխատի և ավելի խորը փորի, կգտնի գանձը»։ Հոր մահից հետո որդիները սկսեցին ջանասիրաբար աշխատել և վարել․ ամեն մեկն աշխատում էր, որպեսզի ինքը գտնի գանձը։ Եվ այգին սկսեց աճել և հզորանալ, և տվեց բազում պտուղներ ու լցրեց նրանց գանձով։
Առակը ցույց է տալիս որ չի կարելի ծուլանալ, պետք է լինել աշխատասեր։
Սերմնացանի առակը
Նմանեցաւ արքայութիւնն երկնից առն, որ սերմանիցԷ սերմն բարի յագարակի իւրում։ Եւ ի քուն լինել մարդկան՝ եկն թշնամի նորա և ցանեաց ի վերայ որոմն ի մԷջ ցորենոյն, և գնաց։ Եւ իբրև բուսաւ խոտն և արար պտուղ, ապա երևեցաւ և որոմնն։ Մատուցեալ ծառայք տանուտեառնն ասեն ցնա, ՏԷ՛ր, ո՞չ սերմն բարի սերմանեցիր յագարակին քում, արդ ուստի՞ ունիցի զորոմնն։ Եւ նա ասէ ցնոսա, «Այր թշնամի արար զայն»։ Ասեն ցնա ծառայքն, «Կամի՞ս, զի երթիցուք, քաղեսցուք զայն ի բաց»։ Եւ նա ասԷ ցնոսա․ «Մի գուցԷ մինչ քաղիցԷք զորոմնն, և զցորեանն ընդ նմին ի բաց խլիցԷք»։ Թոյլ տուք երկոցունց աճեն ի միասին մինչև ի հունձս, և ի ժամանակի հնձոցն ասացից ցհնձողսն․ «ՔաղեցԷ՛ք նախ զորոմնդ և կապեցԷ՛ք զայդ խրձունս առ ի յայրել, և զցորեանն ժողովեցԷ՛ք ի շտեմարանս իմ»։
Նմանեցաւ արքայութիւնն երկնից առն, որ սերմանիցԷ սերմն բարի յագարակի իւրում։ Եւ ի քուն լինել մարդկան՝ եկն թշնամի նորա և ցանեաց ի վերայ որոմն ի մԷջ ցորենոյն, և գնաց։ Եւ իբրև բուսաւ խոտն և արար պտուղ, ապա երևեցաւ և որոմնն։ Մատուցեալ ծառայք տանուտեառնն ասեն ցնա, ՏԷ՛ր, ո՞չ սերմն բարի սերմանեցիր յագարակին քում, արդ ուստի՞ ունիցի զորոմնն։ Եւ նա ասէ ցնոսա, «Այր թշնամի արար զայն»։ Ասեն ցնա ծառայքն, «Կամի՞ս, զի երթիցուք, քաղեսցուք զայն ի բաց»։ Եւ նա ասԷ ցնոսա․ «Մի գուցԷ մինչ քաղիցԷք զորոմնն, և զցորեանն ընդ նմին ի բաց խլիցԷք»։ Թոյլ տուք երկոցունց աճեն ի միասին մինչև ի հունձս, և ի ժամանակի հնձոցն ասացից ցհնձողսն․ «ՔաղեցԷ՛ք նախ զորոմնդ և կապեցԷ՛ք զայդ խրձունս առ ի յայրել, և զցորեանն ժողովեցԷ՛ք ի շտեմարանս իմ»։
Սերմնացանի առակը (աշխարհաբար)
Երկնքի արքայությունը նմանվեց նրան, ով բարի սերմեր է ցանում իր ագարակում։ Երբ մարդիկ քնած էին, եկավ նրա թշնամին և ցորենի վրա ցանեց որոմ։ Երբ բուսնեց պտուղը, երեվաց և որոմը։ Ծառաները մոտեցան տանտիրոջը և ասացին նրան. «Տե՛ր, դու բարի սերմ ցանեցիր, այդ որտեղի՞ց որոմը»։ Եվ նա ասաց նրանց․ «Դա թշնամին է արել»։ Ծառաներն ասացին․ «Ուզում ե՞ս գնանք ու քաղենք այն»։ Տերն ասաց «Միգուցե որոմը քաղելուց բացի ցորենն ել քաղեք։ Թույլ տվեք եսկուսը միասին աճեն մինչև հունձը»։ Հունձի ժամանակ հնձողին ասաց․ «Նաղ քաղե՛ք որոմն ու կապե՛ք խուրձ այրելու համար, իսկ ցորենը իմ շտեմարանում հավաքե՛ք»։
Երկնքի արքայությունը նմանվեց նրան, ով բարի սերմեր է ցանում իր ագարակում։ Երբ մարդիկ քնած էին, եկավ նրա թշնամին և ցորենի վրա ցանեց որոմ։ Երբ բուսնեց պտուղը, երեվաց և որոմը։ Ծառաները մոտեցան տանտիրոջը և ասացին նրան. «Տե՛ր, դու բարի սերմ ցանեցիր, այդ որտեղի՞ց որոմը»։ Եվ նա ասաց նրանց․ «Դա թշնամին է արել»։ Ծառաներն ասացին․ «Ուզում ե՞ս գնանք ու քաղենք այն»։ Տերն ասաց «Միգուցե որոմը քաղելուց բացի ցորենն ել քաղեք։ Թույլ տվեք եսկուսը միասին աճեն մինչև հունձը»։ Հունձի ժամանակ հնձողին ասաց․ «Նաղ քաղե՛ք որոմն ու կապե՛ք խուրձ այրելու համար, իսկ ցորենը իմ շտեմարանում հավաքե՛ք»։
No comments:
Post a Comment